အေမမ်ားေန့ကုိ ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္

ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ  အေမေတြအားလုံးကုိ ေလးစား ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ေမလ ဒုတိယပတ္ တနဂၤေႏြေန့ကုိ  အေမေန့ (Mother's Day ) လို့ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆုိရင္ေတာ့ အေမေန့ကုိ ၁၉၉၅  ခုႏွစ္ ၊ျပာသုိလ္လျပည့္ ေန့မွာ စတင္ျပီးေတာ့ စာေရးဆရာၾကီး ဦးသုခ၏ ၾကိဳးပမ္းမွဳေၾကာင့္ အေမေန့ ကုိ သတ္မွတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာ့ျပကၡဒိန္မွာလည္း ျပာသုိလ္လျပည့္ေန့ကုိ အေမေန့ အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အေမေန့ ကုိ သတ္မွတ္သိျဖစ္ေစ မသတ္မွတ္သည္ျဖစ္ေစ အေမဆုိတာ ရင္ထဲမွာ အျမဲတမ္းရွိေနပါတယ္။  ေရွးလူၾကီးေတြ အဲလုိသတ္မွတ္လုိက္ေတာ့ ဒီေန့ေလးကုိ ပုိျပီး ေတာ့သတိရမိပါတယ္။ အေမ့ရဲ့ ေမတၱာ ၊ အေမ့ရဲ့ ေစတနာေတြကုိ အျမဲတမ္းလည္း အမွတ္ရေနသလို အခြင့္ရွိတုိင္း ေက်းဇူးရွင္ ေမေမကို  ေက်းဇူးဆပ္လုိ့ရတဲ့ နည္းနဲ့  ဘယ္ေတာ့မ မေက်လည္ႏိုင္ေသာ ေမြးေမေမေက်းဇူးကို ဆပ္ေနဆဲပါ။  ေလာကၾကီးမွာ ရွိတဲ့အေမတုိင္းမွာ သားသမီးကို မခ်စ္တဲ့ အေမဆုိတာ မရွိပါဘူး။ လူမေျပာပါနဲ့ တရစာၧန္ ေလးေတြေတာင္မွာ မိခင္စိတ္အျပည့္အ၀ ရွိစြာနဲ့ သူတုိ့ရဲ့ သားသမီးေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေက်ြးေမြးေနၾကတယ္။  အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိ့ရဲ့ အေမက " ေတာင္းဆုိး ပလုံးဆုိး ကိုပစ္ရုိးထုံစံရွိတယ္၊ သားဆုိး သမီးဆုိးကုိ ပစ္ရိုး ထုံးစံမရွိဘူး " ဆုိတဲ့ စကားပုံအတုိင္းပဲ သားသမီးေတြ မည္မွ်ပင္ဆုိးသြမ္း မိုက္ေနေစကာမူ ခြင့္လႊတ္သည္းခံနားလည္ႏုိင္ဆုံးေသာ  ကမၻာမွာ တစ္ဦးေသာ လူသားျမတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးၾကီးမားပုံက စကားလုံးရွာလုိ့မရေအာင္ကုိ ၾကီးမားလြန္းပါတယ္။ မိခင္ရဲ့ ေမတၱာကုိ နားမလည္ခ်င္ ေနပါ။ မိခင္ကုိေစာ္ကားမိေသာ၊ရုိင္းျပေသာ အျပဳအမွဳ မျပဳလုပ္မိရန္ အေရးၾကီးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ့ ေသာမိသားစုေတြမွာ ကြ်န္ေတာ္ျမင္ေတြ့ေနတာေတြကုိအရမ္းကုိ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ဗ်ာ။ ဒီအဖြားၾကီး ေနရာတကာ၀င္၀င္ပါေနတာပဲ၊ ခင္ဗ်ားဘာနားလည္လုိ့လည္း၊  ေအာ္ဘယ္ေလာက္မ်ား မုိက္ရုိင္းၾကပါ လိမ့္လို့ေတြးမိတယ္။ ေသရင္ ငရဲကေတာင္ထြက္ရမွာမဟုတ္တဲ့လူုေတြပဲ။ အဲလုိေျပာတဲ့အသုိင္းအ၀ုိင္းက ဘယ္လုိအသိုင္းအ၀ုိင္းမ်ားသလဲဆုိရင္  ေခတ္ပညာေတြတတ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ယေန့ေခတ္လူငယ္ေတြပဲဗ်ာ ။ သူတုိ့က ပညာေတြသာ မုိးမႊန္ေအာင္တတ္ခ်င္တတ္မယ္ ။ တကယ္ထားရွိသင့္ တဲ့ စိတ္ထားေတြက ေပ်ာက္ေနၾကတယ္။ အေမကုိယ့္ကုိေမြးဖုိ့ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္တယ္ ၊ပင္ပန္းဆင္းရဲတယ္ဆုိတာ ကုိယ္၀န္ေဆာင္စအခ်ိန္ကေန ေတြးၾကည့္စမ္းပါ။ ကုိယ္၀န္တစ္လေတာင္မျပည့္ေသးဘူး။ ငရုတ္သီးေရွာင္ရတာနဲ့ အခ်ိဳေတြေရွာင္ရတာနဲ့ ေရွာင္စရာေတြ တစ္ေပြ့တပိုိက္ၾကီးနဲ့ပါ။ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာစားခ်င္တာထက္ ဗုိက္ထဲကင့ါသားေလး ၊င့ါသမီးေလး တစ္ခုခု ထိခိုက္လိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ့ေပါ့။ ကုိယ္၀န္ရင့္လာေတာ့လည္း လမ္းေလ်ာက္ရတာ မေပ့ါမပါး မသက္မသာနဲ့ ဘယ္ေလာက္မ်ာ း ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း အရြယ္ေရာက္လာလုိ့  ျဖည့္ဆည္းေပးတာေတြက မနည္းလွပါဘူး။ ဒီေလာက္ ေက်းဇူးၾကီးလွတဲ့ အေမေတြကုိဘာေၾကာင့္မ်ား ေစာ္ကား ၊ ေက်းဇူးကန္းခ်င္ေနၾကတယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ စဥ္းစားလို့မတတ္ေတာ့ပါဘူး။ (မလိမ္မာေသာ သားသမီးမ်ားကုိ ရည္ရြယ္ပါသည္)။မိဘေတြ က သားသမီးေတြအေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားတယ္လု့ိေျပာၾကတယ္။ အဲဒါေတြက

၁။ ငါတုိ႔ အိုမင္း မစြမ္းျဖစ္တဲ့အခါ ငါတို႔အေပၚ ျပန္လည္လုပ္ေကၽြးုျပဳစုလိမ့္မယ္၊
၂။ ငါတို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမႈကိစၥအားလုံးကုိ ငါတို႔ကုိယ္စား လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္၊
၃။ အမ်ဳိးအႏြယ္ကို ဆက္လက္ရွည္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကလိမ့္မယ္၊
၄။ အေမြစား အေမြခံအျဖစ္ က်င့္ႀကံၾကလိမ့္မယ္၊
၅။ ငါတုိ႔ ကြယ္လြန္သြားတဲ့အခါ ငါတို႔ကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္အထူးေတြ လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ ငါးမ်ဳိးပါ။

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အဲလုိမေတြးမိဘူး။ မိဘဆုိတာ သားသမီးအေပၚမွာ ဘာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မွမထားဘူးလုိ့ပဲ ျမင္မိပါတယ္ ။ ဒါကကြ်န္ေတာ့္အျမင္ပါ။ အဲဒီငါးခ်က္ကုိ သားသမီးေတြ လုိက္နာႏုိင္ရင္လည္း အေမ့ေက်းဇူးဆပ္ရာေရာက္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ရွိေသာ သားသမီးတုိ္င္း အေမေက်းဇူးကုိ နားလည္ေသာ  ၊ လိမ္မာယဥ္ေက်းေသာ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလုိ့ ဆုေတာင္းရင္း အေမမ်ားေန့ကို ဒီပုိ့စ္ေလးရယ္၊ သီခ်င္းေလးရယ္နဲ့ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

အားလုံးကုိေလးစားလ်က္.....